Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach TSR

Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TSR) to nurt terapeutyczny, polegający na dochodzeniu do celu (rozwiązywaniu trudnej sytuacji) poprzez wyszukiwanie i uświadamianie klientowi jego możliwości i mocnych stron. W terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach unika się wracania do przeszłości, większość uwagi kierując na teraźniejszość i przyszłość.

TSR – terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (ang. Solution Focused Brief Therapy – SFBT) – to określenie jednej z metod podejścia terapeutycznego. TSR w Polsce stosowana jest od lat 90. i z każdym rokiem cieszy się coraz większym uznaniem.

Dlatego też coraz częściej można zauważyć pod nazwiskiem specjalisty podpis: “terapeuta TSR” lub “pracuje w podejściu skoncentrowanym na rozwiązaniach”. Czym jest TSR? Kiedy warto skorzystać ze wsparcia specjalisty pracującego w tym nurcie i dlaczego to podejście zyskuje coraz większą popularność?

Założenia terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (TSR)

Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TSR) opiera się technikach wspomagania zmiany, ale nie zakłada przy tym ustalonej strategii i kolejności działań – terapeuta nie analizuje i nie opisuje zgłoszonego problemu, a ostatecznym efektem terapii jest nie samo rozwiązanie problemu, ale opracowanie najlepszego, najbardziej optymalnego wyjścia z danej sytuacji. To uczestnik terapii (często przez samych terapeutów nazywany po prostu “klientem”) decyduje o tym, które problemy są rozwiązywane i w jakiej kolejności.

Od innych metod TSR różni się tym, że terapeuta nie wchodzi w rolę eksperta, który daje klientowi wskazówki, jak rozwiązać trapiące go problemy, nie wyznacza celów, jakie osoba poddająca się terapii powinna osiągnąć, żeby trudności, z którymi się zgłosiła zupełnie zniknęły lub zmniejszyły swoje nasilenie. W TSR nie stawia się diagnozy, nie rozkłada problemu na czynniki pierwsze, a do przeszłości klienta wraca się tylko sporadycznie. Na terapii nie padają pytania: “Jak powinno być?”, “Dlaczego tak nie jest?”, za to szuka się emocji, odczuć i umiejętności (w psychologii nazywa się je “zasobami klienta”), które się sprawdzają i pomagają w życiu. Dochodzi się do tego przez skupienie się na “tu i teraz” oraz na przyszłości uczestnika terapii. Do tego co minęło wraca się tylko po to, aby odszukać momenty, w których omawiany problem jeszcze nie istniał, był nieco mniejszy lub klient był w stanie choć w minimalnym stopniu sobie z nim radzić. Następnie próbuje się nazwać pozytywne stany i odczucia z tamtego okresu. Przekonanie o nieuchronności zmiany i uświadomienie, że w życiu nic nie trwa wiecznie, zgodnie z założeniami terapii TSR ma utwierdzić klienta w tym, że skoro wszystko ma swój określony w czasie początek, to musiał istnieć moment, kiedy danego problemu nie było. W tym momencie zadaniem terapeuty jest wydobycie zasobów danej osoby, jego umiejętności, predyspozycji czy skutecznych strategii działania. Wszystko po to, by łatwiej wypracować strategię dojścia do oczekiwanej przyszłości.

Szukanie momentów z życia, w których niepożądane objawy były mniejsze lub zupełnie nie występowały i wzmacnianie działających mechanizmów stosowanych przez klienta w tamtym czasie, pozwala osiągnąć sukces terapeutyczny.

Podejście TSR najbliższe jest nurtowi humanistycznemu w duchu Miltona Eriksona, jednak czerpie również w sporej mierze z efektów uzyskanych przez psychoterapię systemową. Metoda terapeutyczna skoncentrowana na rozwiązaniach została wypracowana w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 70. XX w. przez Steva de Shazera.

Źródła : www.poradnizdrowie.pl